ΞΑΦΝΙΚΑ


Ξαφνικά νοιώθεις μετέωρος.
Αισθάνεσαι σαν σχοινοβάτης

σε τεντωμένο σχοινί.

Δύσκολη η ισορροπία .

Κρύος ιδρώτας σε λούζει.

Το κενό χάσκει κάτω και

σε τρομάζει.

Αν πέσεις θα πάνε χαμένα

όσα κατόρθωσες

Τα όνειρα σου ήταν ανώφελα;

Μην ήταν όλα πλάνες;

Μα όχι, η δίψα για ζωή σου δίνει

δύναμη.

Πατάς σταθερά στο σχοινί και

φθάνεις ως το τέλος.

Νοιώθεις το κοινό ότι σε

χειροκροτεί.

Εσύ δεν επιζήτησες τον έπαινο

Για σένα πολέμησες, για τη

τιμή και την υπερηφάνεια σου.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ