O Μάρξ για τις τράπεζες δημιουργούς χρήματος και το δημόσιο χρέος
(Κ. Μάρξ, Κεφάλαιο, Τόμος Ι, σ. 779-781)
«Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολ...έμους τού χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Έτσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γιαυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος. "
Καρλ Μαρξ
Θα μείνει στους αιώνες..
Ο Μαρξ ήταν γέννημα της εποχής του. Ήταν η προσωπικότητα που ανακάλυψε τους νόμους της κίνησης του καπιταλισμού και μας έδωσε το θεωρητικό εργαλείο ερμηνείας της Ιστορίας αποκαλύπτοντας τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης. Ο μαρξισμός δεν εμφανίστηκε από το πουθενά ούτε ήταν προϊόν της δημιουργικής φαντασίας του Μαρξ. Ήταν και είναι η ιστορική αναγκαιότητα της εποχής μας....Τούτης της εποχής που ασφυκτιά μέσα σε ένα σύστημα που έχει σαπίσει και γεράσει, αλλά αρνείται να πεθάνει. Δεν είναι ούτε ουτοπία, ούτε ευσεβής πόθος. Είναι η ιστορική νομοτέλεια. Οι λαοί θα ξαναβγούν στο προσκήνιο και ο τροχός της Ιστορίας θα κυλήσει ξανά.
«Όλη η μεγαλοφυΐα του Μαρξ βρίσκεται στο ότι έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα που είχε ήδη θέσει η πρωτοπόρα σκέψη της ανθρωπότητας. Η διδασκαλία του γεννήθηκε σαν κατευθείαν και άμεση συνέχιση της διδασκαλίας των πιο μεγάλων εκπροσώπων της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας .
(Κ. Μάρξ, Κεφάλαιο, Τόμος Ι, σ. 779-781)
«Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολ...έμους τού χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Έτσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γιαυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος. "
Καρλ Μαρξ
Θα μείνει στους αιώνες..
Ο Μαρξ ήταν γέννημα της εποχής του. Ήταν η προσωπικότητα που ανακάλυψε τους νόμους της κίνησης του καπιταλισμού και μας έδωσε το θεωρητικό εργαλείο ερμηνείας της Ιστορίας αποκαλύπτοντας τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης. Ο μαρξισμός δεν εμφανίστηκε από το πουθενά ούτε ήταν προϊόν της δημιουργικής φαντασίας του Μαρξ. Ήταν και είναι η ιστορική αναγκαιότητα της εποχής μας....Τούτης της εποχής που ασφυκτιά μέσα σε ένα σύστημα που έχει σαπίσει και γεράσει, αλλά αρνείται να πεθάνει. Δεν είναι ούτε ουτοπία, ούτε ευσεβής πόθος. Είναι η ιστορική νομοτέλεια. Οι λαοί θα ξαναβγούν στο προσκήνιο και ο τροχός της Ιστορίας θα κυλήσει ξανά.
«Όλη η μεγαλοφυΐα του Μαρξ βρίσκεται στο ότι έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα που είχε ήδη θέσει η πρωτοπόρα σκέψη της ανθρωπότητας. Η διδασκαλία του γεννήθηκε σαν κατευθείαν και άμεση συνέχιση της διδασκαλίας των πιο μεγάλων εκπροσώπων της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου