12] Πολλοί χωρικοί πίστευαν ότι τα πολλά γράμματα, τρελαίνουν τον άνθρωπο, σύμφωνα με τις προκαταλήψεις τους.
Ο πατέρας της Κατερίνας δεν είχε τέτοια προκατάληψη ,μα δεν είχε τα μέσα και ήταν λυπημένος.
Αυτός θα έμενε με την λύπη του και η Κατερίνα χωρίς μόρφωση.
Τα αγόρια τότε ειρωνευόταν τα κορίτσια ότι: «σπούδαζαν στην ανωτάτη παντρευτική»
Πράγματι μεγάλη ανακούφιση αισθανόταν οι γονείς, οι οποίοι είχαν από έξη παιδιά και πάνω, εάν βρισκόταν γαμπροί σύντομα για την κόρες τους.
Φύλαγαν την παρθενιά τους για τον γαμπρό ,που θεωρείτο η τιμή τους.
Αν δεν βρισκόταν γαμπρός μέχρι τα είκοσι πέντε, οι κοπέλες αισθανόταν ότι πάνε για γεροντοκόρες, και άρχισαν να μελαγχολούν.
Από τότε που ιδρύθηκε το νυχτερινό γυμνάσιο, κοντά στην γειτονιά τους, η Κατερίνα δεν το σκέφθηκε καθόλου. Σαν αυτόματο πήγε αμέσως και γράφτηκε στην γραμματεία.
Στον Σωτήρη το είπε όταν επέστρεψε στο σπίτι.
Ήξερε βέβαια ότι δεν θα της χαλούσε το χατίρι. Ήταν ιππότης.
Ο Σωτήρης την αγαπούσε και την σεβόταν. Πίστευε σε αυτήν και τα όνειρα της και συμμεριζόταν τα θέλω της.
Είχαν δημιουργήσει μια τόσο καλή σχέση που νόμιζε ότι ονειρευόταν.
Έβλεπε άλλα αντρόγυνα γεμάτα εντάσεις, ξυλοκοπήματα και ζήλειες
και αισθανόταν ότι είχε διαλέξει τον τέλειο άνδρα.
Σπάνια όμως τα όνειρα έχουν αίσια κατάληξη. Είναι η ζωή τόσο παράξενη και απρόβλεπτη, που δεν ξέρεις αύριο τι σε περιμένει.
Ο Σωτήρης έβλεπε την Κατερίνα, να είχε φορτωθεί τόσες δουλειές και μάλιστα , να προσπαθεί να τα έχει όλα στην εντέλεια, και την θαύμαζε.
Την έβλεπε όμως συνέχεια μέσα στο άγχος και την λυπόταν.
Την βοηθούσε όσο μπορούσε ,αυτός όμως ήταν ποιο ήρεμος.
Αγαπούσε την ήσυχη ζωή, να πίνει το ουζάκι με λιαστό χταποδάκι με την παρέα του στο παλιό λιμάνι ,και το γήπεδο όπου ήταν οπαδός του «α.ο.Χανίων.»[Α.Ο.Χ.] Έπαιζε και κανένα χαρτάκι η τάβλι ορισμένα απογεύματα , γενικά ήταν υπέρ της καλοπέρασης, γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή όπως έλεγε και δεν πρέπει να την σπαταλούμε
κυνηγώντας πολλά.
Πολλές φορές κουραζόταν η Κατερίνα μα ποτέ δεν απογοητευόταν.
Αισθανόταν πλήρεις. Είχε γίνει μητέρα και καμάρωνε τα παιδάκια της ,τα αγγελούδια της όπως τα έλεγε. Προσπαθούσε να σπουδάσει που ήταν το όνειρο της . Ήθελε και τίποτα άλλο; Τα είχε όλα όπως έλεγε κι ας είχε μύρια όσα οικονομικά προβλήματα.