38]Το σημαντικότερο έργο της ζωής του, θεωρούσε ότι ήταν να
μετουσιώσει, σε πράξη το¨ «αγαπάτε τον πλησίον σας ως εαυτόν.»
Η πραχτική πλευρά της προσπάθειας, ήταν επίπονη εξαντλητική και χρειαζόταν να ξοδέψει, όλες τις δυνάμεις του χωρίς να καμφθεί, από τις πρόσκαιρες απογοητεύσεις
Η μεγάλη φροντίδα για το κοινωνικό του έργο δεν του άφηνε παρά ελάχιστο χρόνο να ασχοληθεί με την οικογένεια του, σύζυγο και δύο μικρά αγοράκια.
Με την σύζυγο του δεν ήταν ερωτευμένος, αλλά την σεβόταν και την φρόντιζε γιατί ήταν η μάνα των παιδιών του, τα οποία λάτρευε και ήταν ένας υπέροχος χαζομπαμπάς.
Για να βάλει μπροστά το τεράστιο έργο που είχε στο μυαλό του, χρειαζόταν ένα μεγάλο επιτελείο επιστημόνων.
Ζήτησε από αυτούς εθελοντική εργασία στο ελεύθερο χρόνο τους, και προ πάντων ανθρώπους οι οποίοι να πιστέψουν, στο όραμα και τούς στόχους του. Η μαγιά βρέθηκε γιατί εκτός από αυτούς, που κοιτάζουν τον εαυτούλη τους, πάντα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι, ικανοποιούνται όταν προσφέρουν, στον συνάνθρωπο. Ανεξάρτητα των βαθύτερων κινήτρων.
Υπό την εποπτεία και προστασία του δημιουργήθηκε, ένα μικρό ιατρείο,
για τους απόρους ασθενείς. Κοντά στο ιατρείο βρέθηκε χώρος, για ένα ξενώνα για χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών , με στήριξη από ομάδα εθελοντών ψυχιάτρων, ψυχολόγων κοινωνικών λειτουργών, και δικηγόρων, που τους συμπαραστέκονταν στις παραβατικές, συμπεριφορές στα δικαστήρια.
«Η Φάτνη» ήταν μια στέγη την οποία δημιούργησε, για εγκαταλειμμένα από τους γονείς, ή ορφανά παιδιά.
Έφτιαξε χώρους για συσσίτια απόρων, όπου εσσυτίζοντο περί τα διακόσια άτομα.
Έφτιαξε χώρους για δωρεάν διανομή ρούχων, και τροφίμων σε απόρους.
Επισκεπτόταν τακτικά τις δικαστικές και τις αγροτικές φυλακές Χανίων ,
Για να πει ένα καλό λόγω στους φυλακισμένους να τους παρηγορήσει, να τους μοιράσει τσιγάρα, και λίγα χρήματα σε αυτούς που τα είχαν περισσότερη ανάγκη, να τους δώσει ποιοτικά βιβλία λογοτεχνίας, όπως «οι άθλιοι» του Βίκτωρος Ουγκό και το «έγκλημα και τιμωρία» του Τοντόρ Ντοστογιέβσκι.