Mεταξύ άσκοπων πυροβολισμών, Κρητικών παραδοσιακών χορών και γλεντιού, γεύτηκαν το Κρητικό πιλάφι ,τους νόστιμους μεζέδες τα καλιτσούνια με το μέλι, και το λαχταριστό κρέας με πατάτες, από τον ξυλόφουρνο.
Έλαβαν ανά χείρας τα κουλούρια του γάμου, τις μπομπονιέρες και τα ξεροτήγανα.
Ευχήθηκαν ευχαρίστησαν ,καληνύχτισαν μπήκαν μαζί με άλλους καλεσμένους στο λεωφορείο, και αναχώρησαν για το σπίτι τους.
Για κακή τους τύχη στο επαρχιακό οδικό δίχτυο, υπήρχαν δύο τρία πρόβατα.
Τα είδε ο οδηγός πήγε να φρενάρει απότομα, και έβγαλε το λεωφορείο έξω από το δρόμο σένα μικρό γκρεμνό.
Μέσα από φωνές πανικό και σπασμένα τζάμια, διαπιστώθηκε ότι δεν έπαθε κανείς τίποτα, σοβαρό εκτός από μικροτραυματισμούς.
Ο μοναδικός άτυχος της παρέας ήταν ο Σωτήρης ο οποίος τραυματίστηκε σε όλα τα μέρη του σώματος του, σπάζοντας και το αριστερό του πόδι κάτω από το γόνατο.
Σφάδαζε από τους πόνους μέχρι να βρεθεί ένας καλός άνθρωπος, με
μια παλιά ιδιωτική κούρσα να τον μεταφέρει μέχρι το «Γενικό Νοσοκομείο Χανίων Άγιος Γεώργιος».
Στο Νοσοκομείο έμεινε καμιά δεκαπενταριά ημέρες μέχρι κάπως να συνέλθει.
Στο πλευρό του ήταν η Κατερίνα άγρυπνος φρουρός.
Μετά το ατύχημα αναγκάστηκε να μείνει για καιρό στο σπίτι.
Τα λιγοστά χρήματα τα οποία εισέπραττε από το ταμείο ανεργίας δεν τους έφταναν ούτε για κολατσιό.
Αναγκάστηκε και η Κατερίνα να αφήσει το παιδί, σε μια καλή γειτόνισσα που δεν εργαζόταν δωρεάν, γιατί λυπόταν την φίλη της και ορκιζόταν στους πεθαμένους της, ότι δεν ήθελε χρήματα.
Έπιασε δουλειά σε ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής για κάποιες ώρες.
Διαφορετικά δεν είχαν τα μέσα για να ζήσουν.
Όταν αποκαταστάθηκε η υγεία του Σωτήρη ,και άρχισε να εργάζεται
ήρθε τάχιστα και το δεύτερο τέκνο.
Χαράς ευαγγέλια για τους γονείς, γιατί ήταν αγόρι και το περίμεναν με λαχτάρα.
Χαρές από το Σωτήρη λουλούδια ανθοδέσμες, κεράσματα σε συγγενείς και φίλους .
Αισθανόταν η τύχη να του χαμογελάει.