16«Σωτήρη θα πάμε στο χωριό για διακοπές;»
Ο Σωτήρης συμφώνησε αν και έπληττε θανάσιμα στο χωριό.
Έλα μου που η Κατερίνα είχε εκεί τους γονείς της τους οποίους υπεραγαπούσε και ιδιαίτερα την μαμά της.
Γι/ αυτήν που είχε περάσει και την εφηβεία της εκεί, ήταν παράδεισος.
Αφήστε που θα τεμπέλιαζε γιατί θα άφηνε την μαμά της να μαγειρεύει.
Κατερίνα μου δεν πάμε καλύτερα στο Παρίσι για διακοπές;
Έχω κλείσει μια σουίτα στο «Παρίς Χίλτον οτέλ»
Θα πάμε και στις Βερσαλλίες να δούμε τα Παλάτια των Βασιλέων»
Θυμάσαι τότε που ζούσαμε στην προηγούμενη μας ζωή στην Γαλλική επανάσταση;
«Τότε που είπαν στην Βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα ότι ο λαός δεν έχει να φάει ψωμί, και τους είπ娨 «Γιατί δεν τρώει παντεσπάνι;»
«Ώστε μου κάνεις μαθήματα ιστορίας τώρα Σωτήρη μου;»
« Εντάξει συμφωνώ να μην πάμε στο χωριό.
Θέλεις να κλείσουμε μια σουίτα σε ξενοδοχείο, δίπλα στο Ροκφέλερ Σέντερ της Νέας Υόρκης;»
«Α? πα πα. Σε τόσο χάλια περιοχή εγώ δεν πάω. Καλύτερα χωριό.
Χωριό και ξερό ψωμί.»
Μετά τις διακοπές στο χωριό η Κατερίνα επέστρεψε ανανεωμένη.
Στο χωριό μεγάλωσε και είχε όμορφες αναμνήσεις με τα αδέλφια και τις αδελφές της. Έίχανε μεγάλη φτώχεια και ανέχεια, αλλά υπήρχε αγάπη και αθωότητα εκείνη την περίοδο που έζησε στο χωριό .
«Όταν πηγαίνουμε στο χωριό, να μιλάς σε όλους τους χωριανούς Σωτήρη. Έτσι πουλάκι μου.»
«Γιατί καλή μου τους γνώριζα και από χθές;»
«Δεν το ξέρεις ότι στα χωριά μιλάνε σε όλους σαν να ήταν φίλοι και γείτονες.»
«Δεν το ήξερα αλλά αφού το λες εσύ θα υποταχτώ στις προσταγές σου.»
«Όχι ότι συμπαθώ πολύ μερικούς χωριάτες με μουστάκες και στιβάνια. «
«Καλά, καλά Σωτήρη μου το ξέρω ότι είσαι πρωτευουσιάνος.»
«Και δεν έχεις σχέση με χωριό.»
«Ας είναι καλά οι γονείς σου που παλεύουν την περιουσία τους μόνη
τους και με βοηθούς. Άλλωστε σε έχουν σχεδόν αποκληρώσει.»
«Ας τα αφήσουμε αυτά τώρα, Κατερίνα.»