ΣΙΩΠΗ


Ο πόνος μου έγειρε βροχή.
Σταλαγματιά μες στη σιωπή.

Η αυγή γλυκοχαράζει,
Παγώνω μες τ’αγιάζι.

Πετούνε ψηλά οι αετοί
χρυσίζουν τα φτερά τους,
τα ακροδάχτυλα τους.

Παράπονο μες τη σιωπή,
Ζω με την λύπη μου βουβή.

Χάνω τους φίλους μου όλους.
Τους πιο ονειροπόλους.
Για να βρω παρηγοριά πάω,
κάτω από ένα πλάτανο.
Και του μιλώ για κείνον
Και του μιλώ για μένα

Τα παλιά που ζήσαμε μαζί,
Τ’αγαπημένα.

Κι η αυγή γλυκοχαράζει.
Και η θλίψη με σκεπάζει.