ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΧΩΡΑ
Ελλάδα του21 μικρή φτωχή ταλαιπωρημένη στάθηκες όρθια έχοντας στην πλάτη σου αιώνες σκλαβιάς. Διασπασμένηεσωτερικά φυλακισμένη στους εγωισμούς και τις έριδες σου. Φυλάκισες και ταπείνωσες τους ήρωες σου, που έδωσαν όλο τους το πυρ τον ιδρώτα και το αίμα τους,για να υψώνεται στο ελεύθερο έδαφος σου σημαία Ελληνική.





Γενναίε Θεόδωρε Κολοκοτρώνη, φυλακισμένε του Αναπλιού και συ γενναίε στρατηγέ Γιάννη Μακρυγιάννη, η Ελλάδα περηφανεύεται γιατί βγήκατε από τα σπλάχνα της και σπείρατε τους καρπούς της ελευθερίας και της ελπίδας.
Αδαμάντιε Κοραή διδάσκαλε του γένους και εσύ Ρήγα Φεραίε μεγάλε ξεσηκωτή, επαναστάτη διαφωτιστή ,κι εσύ πρώτε Κυβερνήτα Καποδίστρια η ιστορία του έθνους θα σας μνημονεύει αιωνίως. Ελλάδα της 3ης Σεπτέμβρη της διεκδίκησης Συντάγματος και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από Βασιλιάδες που κυβερνούσαν «ελέω Θεού» με τις ευλογίες ξένων συμφερόντων. Ελλάδα μικρή «ψωροκώστενα» είχες μεγάλα όνειρα «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι»
Τα όνειρα θέλουν ταγούς , μπροστάρηδες μεγάλους ηγέτες,
άντρες με τόλμη και θάρρος σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Ακόμη λαούς διψασμένους να πέσουν στις φλόγες να καούν,
για μια όμορφη και κομψή πολυαγαπημένη. Χώρα των μύθων και των θρύλων. Πατρίδα απελευθερωμένη, διχασμένη κερδισμένη και προδομένη από αλλότρια συμφέροντα. Κλαίς και πονάς για τις χαμένες πατρίδες, και αγωνίζεσαι να ξαναγεννηθείς μέσα από τις στάχτες σου, βασιζόμενη στα σπασμένα μάρμαρα αλλοτινής δόξας. Έλλάδα των αγώνων , των θυσιών του λαικού πολιτισμού, του αργαλειού και της πέτρινης οικίας, του τυροκομιού στα όρη φωλιά των βοσκών, και πουλιών, του ριζίτικου, του δημοτικού, του νησιώτικου τραγουδιού,των ψαράδων των σφουγγαράδων,των καπεταναίων.
Χώρα της εργατιάς της αγροτιάς του χειρονάκτη της πόλης, των κοινωνικών κινημάτων των λαικών καλλιτεχνών όπως ο Θεόφιλος, και του καραγκιόζη.
Των μαύρων περιόδων του στραγγαλισμού των λαικών ελευθεριών. Ελλάδα της μετανάστευσης, του «όχι» και της κατοχής , και της αντίστασης.,άτυχη πατρίδα του εμφύλιου διχασμού. Πόσο λίγο απέχει η κόλαση από τον παράδεισο. Χώρα μου τότε
έπεσε στο γρεμνό το γόητρο σου. Σηκώθηκες όμως δυνατά και σήμερα περήφανα διαβαίνεις, την ειρηνική οδό της ελευθερίας, και με αυτογνωσία αναπολείς το παρελθόν. Ήρεμη δύναμη πλέεις νωχελικά στα γαλανά νερά του Αιγαίου πελάγους.