[18]O Σωτήρης το είχε μοιρολατρικά αποδεχθεί ότι και φέτος θα περνούσε «ζωή και κότα» στο «Hiltons hotel» -χωριουδάκι της συζύγου του με τα ολίγα παραδοσιακά σπιτάκια κτισμένα σε μια ευθεία τα οποία άφηναν ένα στενό δρόμο να χωράει μετά βίας ένα αυτοκίνητο. Μόλις μπήκαν μέσα στο λεωφορείο,για πρώτη φορά ένοιωσε ένα αδιόρατο συναίσθημα, ένα σφίξιμο στην καρδιά. Είχε την εντύπωση ότι κάτι θα του συμβεί. «Μπα σε καλό μου μουρμούρισε από μέσα του . Από πότε έγινα προληπτικός και δεν το ξέρω;» Με το που ξεκίνησε ο οδηγός, ευτυχώς του έφυγε η άσχημη σκέψη από το μυαλό του.
Στο καφενείο γνωρίστηκε με ένα παραθεριστή τον Νώντα ο οποίος ήταν σώγαμπρος σαν κι αυτόν στο χωριό. Έπαιζαν μαζί χαρτιά αλλά πήγαιναν και με το αγροτικό του, τακτικά στην θάλασσα που απείχε μισή περίπου ώρα. Την παραμονή του αγίου Παντελεήμονα είχε αποροφηθεί με τον φίλο του σε κάποιον ποδοσφαιρικό αγώνα, στην τηλεόραση και δεν ακολούθησαν σχεδόν όλους τους χωριανούς, που είχαν συρρεύσει στο διπλανό χωριό, μαζί με πλήθος κόσμου από την υπόλοιπη επαρχία. Κατά τις δέκα το βράδυ ο Σωτήρης πήρε το μονοπάτι για την οικία του. Δεν είχαν επιστρέψει ακόμη οι δικοί του, και τους περίμενε διαβάζοντας στο κρεβάτι του, το βιβλίο: «έγκλημα και τιμωρία» του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Τεοντόρ Ντοστογιέφσκι , μέχρι που τον πήρε ο ύπνος.
Τον ξύπνησε η φασαρία της οικογενείας του, που είχε επιστρέψει από την πανήγυρη. Καθυστέρησαν να γυρίσουν γιατί υπήρχαν Κρητικά όργανα, και είχε γίνει γλέντι . Άλλωστε που θα έβρισκαν άλλη ευκαιρία για διασκέδαση;. Κι ας μη γνώριζαν ότι τα πανηγύρια, έλκουν την καταγωγή τους, από την αρχαία ειδωλολατρική Ελλάδα.
Σηκώθηκε από το κρεβάτι του, να μιλήσει στην Κατερίνα, στα πεθερικά του, και να φιλήσει τα παιδιά του. Ήταν όλοι τους αναστατωμένοι με τα μάτια τους γεμάτα δάκρυα. Κοιτάζει νυσταγμένος γύρω του ,και ρωτάει μην βλέποντας τον μικρό Αχιλλέα.
«Τι έχετε εσείς και κάνετε έτσι που είναι το παιδί;»
Όλοι ήταν αμίλητη λες και είχαν πιεί το αμίλητο νερό του παραμυθιού.
Το κοριτσάκι του η Ματούλα πήγε και τον αγκάλιασε κλαίγοντας .
«Μπαμπά ,χάσαμε τον Αχιλλέα μας.»