* ΠΟΙΗΜΑ


ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΟΥ

Μην ψάχνει για άλλη πόλη ωραιότερη από τη δική σου.

Την πόλη που γεννήθηκες αγάπησες και πόνεσες.

Η πόλη σου πάντα θα είναι το καταφύγιο σου.

Στην ίδια πόλη θα γερνάς όσο κι λαχταράς

να φύγεις στα πέρατα του κόσμου,

να ζήσεις μια άλλη ζωή και νέες εμπειρίες να βιώσεις.



Πάλι στα στενά δρομάκια της θα περπατήσεις.

Εκεί που έκανες τα πρώτα βήματα σου.

Στον τόπο που έζησες

τα εφηβικά σου όνειρα.



Οι ιδεατές πόλεις είναι μια πλάνη

της φαντασίας σου που καλπάζει.

Δεν θα δεις ποτέ να κατοικούν φτερωτοί άγγελοι στη γη.

Η πόλη που έζησες κατοικεί μέσα σου,

στα πρώτα βιώματα σου, στα ερωτικά σκιρτήματα σου.



Στο τόπο αυτό χάρηκες τις πρώτες σου ανάσες.

Στο κόσμο το δικό σου μια ημέρα θα επιστρέψεις

και στους δικούς σου ανθρώπους.

Όσο κι άν σε πόνεσαν όσο κι αν σε πλήγωσαν

Μόνο αυτούς έχεις .



Η πόλη πάντα θα υπάρχει στη ψυχή σου

και θα σε τυρρανά.

Όταν χρειαστεί να είσαι έτοιμος να πολεμήσεις.

Πάρε στο χέρι τον πυρσό να τη φωτίσεις.

Τις σκοτεινές γωνιές της με σύννεση να καθαρίσεις.

Άφησε τον θυμόσου να ξεθυμάνει.



Τότε μιαν άλλη πόλη λαμπρότερη από ποτέ

στα μάτια σου θα φανεί, και διπλά θα την αγαπήσεις.

Ήρεμος πια σαν πολεμιστής που αναμετρήθηκες





με γεναιότητα και θάρρος με τη πόλη σου ήσυχος θα κοιμάσαι.



ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

*ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΙΑ."